Auteur: Olivier Hottois

Van 15 oktober 2021 tot 31 maart 2022 presenteert het Joods Museum van België een nieuw educatief project met als titel “Karikaturen over Joden: een lange geschiedenis. Selecties uit een buitenissige collectie”.

Deze buitengewone collectie werd verzameld door Arthur Langerman, een Belg van Antwerpse afkomst geboren in het midden van de oorlog. Met deze educatieve tentoonstelling geven we een idee van de collectieve waanzin die dit uitgebeelde antisemitisme is en we volgen het fenomeen op verschillende continenten en gedurende enkele eeuwen. Dit project confronteert de toeschouwer met de representatie van Joden en de stereotypen die ermee gepaard gaan vanaf het heidens en religieus anti-judaïsme tot het sociaal en politiek antisemitisme.

Via facsimile’s geprint op multiplex ziet men schilderijen, gravures, houten beeldjes, foto’s, archieven, affiches, postkaartjes, maar ook ongewone objecten zoals bierpullen, geldpotten, geëmailleerde plaquettes, asbakken en luciferdoosjes. De afbeeldingen zijn verschillend van oorsprong, maar de ontwerpers besteden toch een bijzondere aandacht aan ‘Belgische’ illustraties: met de zogezegde ontheiliging van de hosties van Brussel (1370) tot de vignetten van textiel tijdens Aalsts Aalst, doet België niet onder.

Naast deze panelen met facsimile’s zijn er ook echte objecten en archiefstukken uit de collecties van het Joods Museum van België te zien. Tot slot kan de bezoeker via een videofilm over de verzamelaar Arthur Langerman diens persoonlijke verhaal ontdekken, met zijn atypisch parcours en zijn gedrevenheid om de herinnering in stand te houden.

Het Joods Museum van België stelt dit project voor via zijn educatieve dienst die erkend werd als centre labellisé door Démocratie ou barbarie  van de Fédération Wallonie-Bruxelles. De educatieve dienst organiseert rondleidingen om het gebruik van stereotypen, zowel in het verleden als vandaag, te analyseren. Groepen kunnen bovendien een workshop Mythen en  Stereotypen reserveren of een ​​ontmoeting met een getuige van de Holocaust.

Nu zondag 19 september om 14.00 uur nodigt het Joods Museum van België je uit voor een uitzonderlijke afspraak met Mathieu Pernot, winnaar van de Cartier-Bresson-prijs 2019.

Ter gelegenheid van de afsluiting van de tentoonstelling Mathieu Pernot. Something is Happening is de kunstenaar in Brussel en biedt hij je een uitzonderlijke wandeling door de tentoonstelling. De fotograaf vertelt over de manier waarop hij al meer dan tien jaar wordt geconfronteerd met migratie en de aanwezigheid van asielzoekers op het Europese continent. We zien hoe Mathieu Pernot werkt samen met de onderwerpen die hij fotografeert en tracht te antwoorden op de vraag die doorheen zijn werk loopt: hoe vertel je het leven van degenen die het niet vertellen?  Bruno Benvindo, curator van de tentoonstelling, modereert het gesprek.

Deze tentoonstelling resulteerde in een publicatie: Ce qu’il se passe. Lesbos 2020. die te koop is in het museum. Je kan het werk laten signeren door de kunstenaar.

Op zaterdag 18 en zondag 19 september 2021 vinden de Heritage Days plaats in heel het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en op het grondgebied van de Stad Brussel.

Bezoekers kunnen dan kennismaken met het rijke architecturale erfgoed van de hoofdstad. De Heritage Days zijn dagen om de bevolking te sensibiliseren voor de wonderlijke architectuur. Sinds 1992 worden ze in Brussel elk jaar georganiseerd rond een bepaald thema. In 2021 is dat ‘meeting points’ (ontmoetingsplaatsen).

Het Joods Museum van België neemt deel aan dit evenement door gratis toegang te verlenen aan het publiek. Iedere bezoeker krijgt bovendien een brochure  over de wel heel bijzondere geschiedenis van het gebouw waarin het Joods Museum is gevestigd.

Ben je tussen 12 en 15 jaar? Wil je kennismaken met verschillende culturen en geloven in Brussel? Dan is deze tocht iets voor jou. het Joods Museum ligt op dit parcours op donderdag 12 augustus. Op het programma: jezelf ontdekken,  een kennismaking met het judaïsme, een discussie over stereotypen en een bezoek aan een synagoge. Schrijf je in op de website van Axcent.

De tentoonstelling

Aan de hand van foto’s, video’s en handgeschreven materiaal plaatst de tentoonstelling een specifieke en symbolische ruimte en tijd centraal, namelijk het eiland Lesbos in 2020. Dat eiland in de Egeïsche Zee, op enkele kilometers van de Turkse kust, kende in 2020 een aantal opeenvolgende crisissen, waardoor het een knooppunt wordt in onze geschiedenis en ons bewustzijn. Daarom bedacht het Joods Museum van België deze tentoonstelling, als een originele creatie die ingaat op thema’s die aansluiten bij de lange geschiedenis van de joodse gemeenschappen: ballingschap, geweld, solidariteit.

Het werk dat Mathieu Pernot in 2020 in Lesbos maakte en dat in deze tentoonstelling voor het eerst getoond wordt, wordt verankerd in een langlopend oeuvre. Al meer dan tien jaar gaat de fotograaf de confrontatie aan met het migratievraagstuk en de aanwezigheid van asielzoekers op het Europese continent. Terwijl de eerste beelden wezen op een vorm van onzichtbaarheid van die individuen verborgen onder lakens in de straten van Parijs of verdreven uit het bos van Calais, gaan de later gemaakte reeksen op zoek naar nieuwe vormen van gedeelde verhalen. Door teksten te verzamelen die in schoolschriften zijn neergeschreven of door beelden te ontvangen die zijn opgenomen met een mobiele telefoon, fungeert de kunstenaar ook als doorgeefluik voor “het leven van anderen”, en laat hij zien hoe dat leven, voor het zelfs dat van anderen wordt, een gemeenschappelijk verhaal vormt dat we samen moeten vertellen.

Mathieu Pernot won in 2019 de Prijs Cartier-Bresson. Hij volgt de aanpak van de documentaire fotografie en wijkt uiteindelijk af van de protocollen ervan. Door vragen te stellen bij zijn eigen manier van werken en alternatieve formules te verkennen, bouwt zijn werk aan wat zo vaak ontbreekt: verhalen met meerdere stemmen.

De tentoonstelling wordt vegezeld van de publicatie “Ce qu’il se passe” (Gwinzegal editions, mei 2021).

Publicatie

In het kader van de tentoonstelling “Something is Happening” in het Joods Museum van België, publiceerde Editions GwinZegal “Ce qu’il se passe. Lesbos 2020” (mei 2021). Het werk is te koop aan de receptie van het museum.

Het boek dompelt ons onder in het fotografische werk dat Mathieu Pernot verrichtte met de migranten van het kamp Moria. De winnaar van de Prijs Cartier-Bresson 2019 neemt ons mee doorheen verschillende hoofdstukken: “Op het pad”, “Over de loopbrug”, “Een schuilplaats bouwen”, “Een vuur maken”, “Wachten”. Het boek laat de kanteling zien – “What is happening” – als alles plotseling wordt vernietigd door een wanhoopsdaad die doet denken aan een klassieke tragedie. Er blijft niets anders dan “Redden wat er te redden valt” en “Opnieuw beginnen”.

In de aanloop naar de grote overzichtstentoonstelling van de Franse fotograaf Mathieu Pernot, opent het Joods Museum van België op 30 april een groepstentoonstelling met werk van Armando Andrade Tudela, Marianne Berenhaut, Heidi Bucher, Miriam Cahn, Latifa Echakhch, Sigalit Landau, Alina Szapocznikow, Naama Tsabar en Lawrence Weiner.

Een voorstel van Eloi Boucher in samenwerking met het Joods Museum van België

Ellis Island is “die smalle zandbank aan de monding van de Hudson”, een eilandje tegenover Manhattan. Het was de belangrijkste toegang voor tal van gemeenschappen die tussen 1892 en 1924 op Amerikaanse bodem aankwamen. Bijna zestien miljoen emigranten – hoofdzakelijk uit Europa maar ook uit Arabische landen – kwamen er in transit voorbij en moesten een hele reeks medische en psychologische onderzoeken ondergaan, en ook van identiteit veranderen. De Joods-Poolse schrijver Georges Perec biedt ons een nauwkeurige beschrijving van deze “non-plek” in een tekst die hij schreef in 1979. Een utopische plaats waar mensen zichzelf vergeten, waar het lichaam en de identiteit veranderen, een plaats waar ook ruimte wordt gelaten voor dromen en hoop op een betere wereld.

In navolging van het verhaal van Perec richt de tentoonstelling in het Joods Museum van België onze aandacht op de manier waarop hedendaagse kunstenaars omgaan met het thema van ballingschap en hoe zij staan tegenover de wereld als een plek waar mensen zich verspreiden, opgesloten zijn of ronddwalen. Ellis Island bestudeert de ontworteling en emigratie als een geestelijke of lichamelijke toestand, maar ook als een scheppende “katalysator” waarbij artistieke processen van assembleren en fragmenteren worden toegepast.

Naama Tsabar, Melody of Certain Damage #6, 2018 © Dvir Gallery

Op donderdag 3 juni van 17 tot 22 uur zullen de Nocturnes in het Joods Museum van België je ogen doen fonkelen!

Onze standing guides scherpen je blik aan en beantwoorden al je vragen in onze twee nieuwe tijdelijke tentoonstellingen.

  • Mathieu Pernot. Something is happening. Aan de hand van foto’s, video’s en handgeschreven materiaal schetst deze tentoonstelling het lot van de vluchtelingen die in het jaar 2020 op het eiland Lesbos zijn gestrand. Naast dit werk zie je vroegere series van de Franse fotograaf Mathieu Pernot en kan je zijn evolutie volgen in de benadering van hen die uitgesloten en onzichtbaar zijn.
  • Ellis Island. Uitgaande van het gelijknamige boek van Georges Perec over ballingschap, presenteert deze tentoonstelling in de Project Space van het museum een twaalftal internationaal gerenommeerde hedendaagse kunstenaars, waaronder Miriam Cahn, Latifa Echakhch, Sigalit Landau en Alina Szapocznikow.

Toespraak van de heer Philippe Blondin, voorzitter van het Joods Museum van België

Voor het zevende jaar op rij herdenken wij de aanslag van 24 mei 2014 op het Joods Museum van België.

Op die dag, om 15.38 uur, stonden Emmanuel en Myriam Riva, Israëlische toeristen die naar België waren gekomen om hun 25-jarig huwelijksfeest te vieren, bij de ingang van het museum. Een lid van de Islamitische Staat schoot hen van dichtbij met zijn revolver in het hoofd. Vervolgens nam de moordenaar een Kalasjnikov uit zijn tas, die hij op de grond had gezet voor de deur naar het onthaal, en schoot onze jonge, vriendelijke en warme collega Alexandre Strens neer, die onze vrijwilligster Dominique Sabrier probeerde te beschermen. Dominique Sabrier, die dekking zocht achter haar bureau, werd op haar beurt neergeschoten. Na deze actie keerde de moordenaar rustig terug naar Molenbeek om een week uit te rusten en daar legde hij zijn wapenfeit vast door onder meer de volgende woorden uit te spreken: “Wij zullen Brussel met vuur en zwaard vernietigen”. Deze woorden zijn zeer betekenisvol en een voorbode van wat nog ging komen.

Wij waren allemaal in shock door deze aardverschuiving die een Joods museum trof, een plaats van cultuur, intelligentie en uitwisseling. De Islamitische Staat, via haar geprogrammeerde moordenaar, bevredigde al haar haatgevoelens:
Jodenhaat, een lange traditie van judeofobie en judeocide
De verafschuwing van intelligentie en cultuur in het algemeen
De uitroeiing van onze geschiedenis, onze beschaving en de afbraak van onze democratische waarden
De vernietiging van ons samenleven in respect voor de Andere

Destijds begrepen onze autoriteiten de volledige draagwijdte van deze daad niet of wilden zij die niet begrijpen. Deze eerste schok die een Joods museum trof, hield een veel grotere dreiging in. Meer geweld, nog verwoestender, zou volgen. Het jaar 2015, een annus horribilis!
De gruwelen van de Islamitische Staat alleen al op het vlak van cultuur zijn een ware genocide:
Vernietiging van Palmyra, Nineveh, Raqqa, Mosul
De aanval op het Bardo Museum in Tunis
Charlie-Hebdo, de Bataclan
Vernietiging van de bibliotheken en oude manuscripten van Timboektoe.
En dan, om een ander doel te bereiken dat gericht is tegen onze manier van leven en onze open samenleving, volgen de aanvallen op Maalbeek en Zaventem om burgers van alle gezindheden te doden die elk op zich een rijkdom aan geschiedenis en verleden in zich dragen.

Hoeveel families zijn in rouw, hoeveel families zijn voor altijd getekend door een onbeschrijfelijke pijn, hoeveel mensen zijn gewond in hun vlees en in hun hart?
Ik denk aan Alexandres moeder, aan Alexia en haar broers.
Ik denk aan de dochters van het echtpaar Riva, Shira en Ayelet, die al te vroeg wees zijn geworden.
En aan Oriana, Dominique’s dochter en haar broer, Bernard.

Dus, dames en heren, ik vraag u heel indringend: vergeet niet dat de aanslag op het Joods Museum van België in 2014, ook een voorbode was!

Superhelden hebben kinderen en volwassenen altijd al gefascineerd. Hun wereld is een afspiegeling van onze maatschappij, een soort vergrootspiegel van de mensheid, waarvan zij een uitvergrote versie zijn. Hun avonturen, hoewel fictief, waarschuwen ons voor onze eigen tekortkomingen en allerlei kwaad.

Deze “oversized” helden wekten de belangstelling van het Lycée Guy Cudell, een school voor algemeen, technisch en beroepsonderwijs in Sint-Joost-ten-Node, waar leerlingen van meer dan 45 verschillende nationaliteiten onderwijs volgen. Gedurende verschillende maanden verkenden de leerlingen en hun leerkrachten de wereld van het stripverhaal via het project “You can’t build the world alone”, gebaseerd op de tentoonstelling “Superheroes never die” van het Joods Museum van België, met de steun van het FWB “Décret Culture Ecole” en Equal Brussels – Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

De eindproductie van dit project wordt gepresenteerd in de vorm van een nieuwe tentoonstelling met een twaalftal kunstwerken die door de studenten zijn gemaakt onder leiding van Samuel Idmtal, een specialist op het gebied van straatkunst. Aan de hand van een twaalftal portretten en aangrijpende getuigenissen geven de jonge ontwerpers ons hun visie op de superheld.

Aan dit prachtige onderwijsinitiatief namen verschillende vakken deel (Frans, geschiedenis, wetenschappen, Engels, kunstonderwijs, filosofie) en werkten verschillende klassen samen, van 1C tot 7PM.

Zonder de enorme inzet van Sabiha El Youssfi en de educatieve dienst van het museum zou deze tentoonstelling beland zijn bij de collaterale schade van de pandemie. Wij zijn er trots op ze een jaar later te kunnen tonen en zo het werk van alle deelnemende studenten te eren.

https://youtube.com/watch?v=y9eSjHWLD5I

Een kijk op de tentoonstelling Home , met rabbijn Delphine Horvilleur en kunstenaar Assaf Shoshan

Op 20.04.21 om 19.30 uur Zoom

https://youtube.com/watch?v=NRfmOMXVtTU

Op 4 november 1995 werd Yitzhak Rabin vermoord door een jongeman die gekant was tegen het Israëlisch-Palestijnse vredesproces. Twee vrienden, nog jonge studenten, zijn getuige van deze aanslag en diep in hun hart gekwetst. Voor Rabbijn Delphine Horvilleur en Assaf Shoshan zal deze gebeurtenis hun relatie met Israël veranderen. Hun naïef ideaal van een pacifistisch links wordt brutaal verbrijzeld en ze blijven beiden  verweesd achter in een land dat zij niet meer herkennen. Zij besluiten elk hun weg elders verder te zetten, op zoek naar een bestemming waar zij kunnen aarden en hun identiteit en hun thuis opbouwen. Aan de hand van de werken in de tentoonstelling Home vertellen zij ons hun verhaal van verlatenheid en aanvaarding, gehechtheid en ballingschap, ontworteling en wederopbouw.

Delphine Horvilleur is rabbijn en schrijfster. In 2008 werd ze tot rabbijn gewijd aan het Hebrew Union College in New York en sindsdien is ze rabbijn van de JEM-gemeenschap in Parijs. Zij is ook redactrice van het tijdschrift Tenou’a en is gastvrouw van de Tenou’a Workshops, momenten van studie en dialoog die elke maand honderden mensen samenbrengen. Ze is auteur van Vivre avec nos morts (Grasset, 2021), Réflexion sur la question antisémite (Grasset, 2019), Comment les rabbins font des enfants en Sexe, transmission, identité dans le judaïsme (Grasset, 2015).

Assaf Shoshan (geboren in 1973 in Jeruzalem, woont en werkt tussen Parijs en Tel Aviv). Fotograaf en videokunstenaar Assaf Shoshan bevraagt een wereld waarin grenzen eindeloos verschijnen en verdwijnen, een wereld waarin tijd anders wordt ervaren. Tussen werkelijkheid en fictie is het werk van Assaf Shoshan doordrongen van een poëtische, contemplatieve maar ook sterk politieke strekking. Het opent de deur naar een fundamentele menselijke dimensie: de zoektocht naar identiteit, het gevoel van ballingschap en ergens bijhoren. Hij is genomineerd voor de Elysée-prijs 2020-2022 voor zijn werk Ten Years of Solitude (2019).

De discussie zal worden gemodereerd door Bruno Benvindo, curator van de tentoonstelling Home.

Delphine Horvilleur © Patrice Normand

Op initiatief van de Stad Brussel en Delphine Houba, Schepen van Cultuur, Toerisme en Grote Evenementen, zal het Joods Museum van België samen met 21 andere musea tijdens de paasvakantie gratis toegankelijk zijn voor studenten. Als antwoord op het isolement waarmee jongeren vandaag geconfronteerd worden, geven we hen mee de mogelijkheid om te genieten van de rijke collecties en tentoonstellingen in de musea van de Stad en dit zonder ook maar één euro te moeten uitgeven.

Om je bezoek te plannen, boek een 0€ ticket op onze online ticketing (en vergeet je studentenkaart niet)

Ontdek het volledige programma

Net zoals voor familie Golem,  hebben we voor u een extraatje tijdens de paasvakantie. Elke familie met haar sociale bubbel heeft recht op een privé introductie van 30 minuten, apart, veilig en met veel interactie, door één van onze gidsen. Een unieke manier om kennis te maken met het jodendom in al zijn aspecten. Vragen staat vrij! Van dinsdag tot zondag van 13.00 uur tot 17.00 uur.  

Reserveren verplicht via frievancamp@mjb-jmb.org

[YouTube Live] Slotconcert van Joëlle Strauss op 28 februari om 18.00u

https://youtu.be/yf6qujpVGWQ

Vrij geïnspireerd op de traditionele “Limmud”, is How Do You Jew een forum over het Joodse leven in al zijn dimensies, dat dit jaar gedurende de hele maand februari virtueel zal plaatsvinden in het Joods Museum van België. Deze editie eert de vrouwen met de keuze van een geëngageerd (maar niet exclusief) thema: in het teken van de slogan ” Geen Vrouwen Geen Cultuur “, zeker feministisch, nodigt How Do You Jew dit jaar uit om meer in het bijzonder na te denken over het belang van de vrouw binnen het Jodendom en de cultuur.

Joëlle STRAUSS begon op 4-jarige leeftijd viool te spelen; zij voltooide haar muzikale studies zang en piano alvorens haar diploma’s te behalen aan de Koninklijke Conservatoria van Mons en Brussel.  Na een klassieke opleiding op hoog niveau, en dankzij haar belangstelling voor viool, gaat ze zich perfectioneren in andere stijlen zoals zigeuner, klezmer, jazz, oriëntaals, bij de grootste meesters. Zij ontwikkelt een unieke speelstijl, bijzonder en herkenbaar, door een persoonlijke weg vol invloeden via haar meervoudige afkomst, haar reizen, haar ontmoetingen, haar multiculturele ervaringen, met een grote gevoeligheid en een zeldzame virtuositeit zowel op de viool als bij de zang. Haar eclecticisme en nieuwsgierigheid leidden haar ook naar de studie van de geschiedenis van de wereldmuziek. Door haar passie voor geschiedenis houdt zij ervan de verhalen te vertellen van de muziek die zij speelt en zingt. Na talrijke onderzoeken en lezingen geeft zij thans conferenties over de geschiedenis van de Tango, Jazz, Flamenco, Klezmer en Oost-Europese muziek. Door haar beheersing van de viool en de zang verdedigt Joëlle Strauss met kracht een cultuur waarin zij zeker een deel van haar wortels terugvindt, maar deze ook wil verspreiden bij anderen, zodat dit muzikale erfgoed wordt erkend en weer tot leven komt.

Concert georganiseerd in samenwerking met het La Maison de la Culture Juive. Voor meer muziek, schrijf je in op hun nieuwsbrief!

Literaire tafel met Nathalie Skowronek op 26 februari om 18.00u

Meer info binnenkort

[ZOOM] Ontmoeting met Pauline Bebe op 23 februari om 18.00u

https://youtube.com/watch?v=-UVFodxXH_I

Vrij geïnspireerd op de traditionele “Limmud”, is How Do You Jew een forum over het Joodse leven in al zijn dimensies, dat dit jaar gedurende de hele maand februari virtueel zal plaatsvinden in het Joods Museum van België. Deze editie eert de vrouwen met de keuze van een geëngageerd (maar niet exclusief) thema: in het teken van de slogan ” Geen Vrouwen Geen Cultuur “, zeker feministisch, nodigt How Do You Jew dit jaar uit om meer in het bijzonder na te denken over het belang van de vrouw binnen het Jodendom en de cultuur.

De strenge beoefening van het jodendom omvat vele regels en geboden die onze gemeenschappen dagelijks toepassen. Al deze wetten over rechten en plichten van joodse vrouwen maken het seculiere joden bijzonder lastig. Zij vinden dit allemaal te beperkend en soms zelfs ronduit misogyn. De traditionele joodse vrouwen daarentegen willen vaak de vrede in het gezin bewaren of ze beschouwen ze als onvervreemdbare wetten en/of als een sociale waarde.

Laten we een gezamenlijke inspanning doen. Welke zijn de wetten die uit de Middeleeuwen of de Renaissance zijn overgeërfd? Is vrouwenhaat in de traditie een overblijfsel uit een ver verleden, of is het een manier om vrouwen uit te sluiten van een actief leven?

Pauline Bebe is rabbijn van de Liberale Joodse Gemeenschap-Ile de France, in het 11e arrondissement in Parijs. Zij werd in 1990 tot rabbijn gewijd en werd daarmee de eerste vrouw die na de oorlog rabbijn werd in Frankrijk en op het Europese vasteland. Zij heeft een DEA in Hebreeuwse en Joodse Studies van INALCO. Zij is lid van het bestuur van de Vereniging van Europese Liberale Rabbijnen (ERA), van het College van Stichters van het Emouna-l’Amphi des Religions programma aan Sciences-Po Paris, geeft les aan het Collège des Bernardins en heeft de Ecole rabbinique de Paris opgericht. Zij is de auteur van talrijke boeken waaronder “Le cœur au bout des doigts” (Actes Sud), “la Torah pour les Nuls en 50 notions clés” (First), “Saisir le merveilleux dans l’instant” (Le Passeur) en redactrice van “La torah commentée pour notre temps”, H. Fields, (Le Passeur).

Ontmoeting georganiseerd in samenwerking met het La Maison de la Culture Juive. Voor meer Joodse cultuur, schrijf je in op hun nieuwsbrief!

[ZOOM] Rondetafelgesprek met Olivia Venet, Viviane Teitelbaum, Ariane Estenne en Simone Süsskind op 11 februari om 18.00u

https://youtube.com/watch?v=HMfwixn35Fs

Vrij geïnspireerd op de traditionele “Limmud”, is How Do You Jew een forum over het Joodse leven in al zijn dimensies, dat dit jaar gedurende de hele maand februari virtueel zal plaatsvinden in het Joods Museum van België. Deze editie eert de vrouwen met de keuze van een geëngageerd (maar niet exclusief) thema: in het teken van de slogan ” Geen Vrouwen Geen Cultuur “, zeker feministisch, nodigt How Do You Jew dit jaar uit om meer in het bijzonder na te denken over het belang van de vrouw binnen het Jodendom en de cultuur.

Antifeministische kritiek wijst regelmatig op de broosheid van een feministische beweging, die doorkruist zou worden door uiteenlopende en onverzoenlijke ideologische stromingen. Integendeel echter, en los van specifieke accenten in het feministische engagement, is er solidariteit en samenwerking van vrouwen in hun strijd. Hoe zit het concreet met de convergentie van de feministische bewegingen in België? Rond deze fascinerende vraag brengt het Joods Museum met genoegen vier belangrijke voorvechters van vrouwenrechten in België samen: Ariane Estenne, Olivia Venet, Viviane Teitelbaum en Simone Süsskind.

Olivia Venet is voorzitter van de Liga voor de rechten van de mens. Zij is advocaat en gespecialiseerd in strafrecht, strafprocesrecht, internationaal strafrecht, internationaal humanitair recht en mensenrechten.

Viviane Teitelbaum is een Belgische politica. Met een diploma journalistiek en sociale communicatie en een master in internationale betrekkingen, is zij sinds 2004 verkozen in het Parlement van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waar zij momenteel zetelt in de commissies milieu, volksgezondheid en sociale zaken en gelijkheid en vrouwenrechten. Van 2012 tot 2018 was ze schepen in Elsene. Daar voerde zij de eerste genderbewuste begroting op gemeentelijk niveau in België uit. In 2018 was zij medeoprichter en sindsdien voorzitter van het Feminist Observatory on Violence against Women. Zij was voorzitter van de Europese Vrouwenlobby van 2012 tot 2016 en voorzitter van de Vrouwenraad van 2010 tot 2018. Zij is de auteur van een tiental boeken en heeft meegewerkt aan verschillende collectieve publicaties.

Ariane Estenne, een vrouw van de dialoog, is eerst en vooral een activiste stevig verankerd in haar tijd. Na haar studies politieke wetenschappen aan de ULB en journalistiek heeft ze gedurende acht jaar ervaring op het terrein en als leidinggevende opgedaan binnen de vereniging Vie Féminine. Daar ontwikkelde zij haar politieke cultuur en leiderschapskwaliteiten en experimenteerde zij met permanente vorming als fundamentele hefboom voor de versterking van de collectieve emancipatie en de versterking van rechten. Als verlengstuk van dit engagement is ze gedurende bijna drie jaar in dienst geweest van het kabinet van de Minister van Cultuur Alda Greoli, als adviseur permanente vorming. Daar leidde zij de hervorming van het decreet betreffende de ontwikkeling van de permanente vorming in het kader van het verenigingsleven, hervorming die door de gehele sector werd toegejuicht. In januari 2019 begint zij, op basis van haar achtergrond en ervaring, aan haar mandaat als voorzitter van het MOC. Zij is ervan overtuigd dat de banden die alle organisaties van deze beweging verenigen, meer dan ooit een essentiële kracht zijn in België om het hoofd te bieden aan de vele socio-economische, culturele en democratische uitdagingen waarvoor wij staan.

De discussie wordt gemodereerd door Simone Süsskind. Voorzitter van het Seculier Joods Gemeenschapscentrum  ???? Centre communautaire laïc juif (1985-1995); Vrouw van het Jaar in 1991; stichter van “Acties in het Middellandse zeegebied” (AIM) ter versterking van de uitwisseling tussen Europese samenlevingen en in het bijzonder vrouwen en de Joods-Arabische dialoog in België; activiste voor vrede en gerechtigheid tussen Israëli’s en Palestijnen, voor de rechten van de vrouw en de mensenrechten in Europa en in de landen ten zuiden van de Middellandse Zee. Doctor Honoris Causa van de U.L.B. (2000). Brussels parlementslid en federaal senator (2014-2019).

[ZOOM] Rondetafelgesprek met Natacha Chetcuti-Osorovitz en Nelly Las op 4 februari 2021 om 18.00 uur.

https://youtube.com/watch?v=sVm3DkXX-aU

Vrij geïnspireerd op de traditionele “Limmud”, is How Do You Jew een forum over het Joodse leven in al zijn dimensies, dat dit jaar gedurende de hele maand februari virtueel zal plaatsvinden in het Joods Museum van België. Deze editie eert de vrouwen met de keuze van een geëngageerd (maar niet exclusief) thema: in het teken van de slogan ” Geen Vrouwen Geen Cultuur “, zeker feministisch, nodigt How Do You Jew dit jaar uit om meer in het bijzonder na te denken over het belang van de vrouw binnen het Jodendom en de cultuur.

Ter inleiding van de lezingenreeks van deze nieuwe editie van How Do You Jew, nodigen wij u uit voor onze eerste rondetafel met Natacha Chectuti-Osorovitz en Nelly Las. Zij zullen met u hun visie op hedendaagse feministische kwesties delen.

Nelly Las is historica, gespecialiseerd in hedendaags Jodendom en feminisme. Haar werk heeft de weg gebaand voor een vergelijkende reflectie tussen Frankrijk, de Angelsaksische wereld en Israël, met name via het engagement van de vrouw, de Joodse solidariteit en het kruispunt van identiteiten. Haar boek Jewish Voices in Feminism (2012) won een prijs van de Brandeis University (VS). Haar nieuwste boek, dat veel van haar onderzoek samenvat, heet Women’s Struggles-A Jewish Perspective (L’Harmattan, 2018).

Natacha Chetcuti-Osorovitz is sociologe en auteur van talrijke bijdragen over gendergeweld, gevangenissociologie, feministische theorieën en controverses, en lesbianisme. Ze legt momenteel de laatste hand aan een boek getiteld Women in Long Sentences. Résistance à perpétuité (La Dispute, 2021). Dit werk werpt vragen op over de relatie tussen gender en gevangeniservaringen in Frankrijk, waarbij de nadruk ligt op het vraagstuk van de gevangenisdiscipline in de zin van het leren kennen van gevangenisnormen en de dagelijkse toepassing daarvan tijdens het uitzitten van een straf. Zij heeft zich ook beziggehouden met de relatie tussen antisemitisme en antifeminisme.

Discussie gemodereerd door Elsa Assoun, journaliste en coördinatrice van het evenement How Do You Jew.

How Do You Jew 2021

Vrij geïnspireerd op de traditionele “Limmud”, is How Do You Jew een forum over het Joodse leven in al zijn dimensies, dat dit jaar gedurende de hele maand februari virtueel zal plaatsvinden in het Joods Museum van België. Deze editie eert de vrouwen met de keuze van een geëngageerd (maar niet exclusief) thema: in het teken van de slogan ” Geen Vrouwen Geen Cultuur “, zeker feministisch, nodigt How Do You Jew dit jaar uit om meer in het bijzonder na te denken over het belang van de vrouw binnen het Jodendom en de cultuur.

Het concept komt uit Engeland, waar een groot festival van het Jodendom gedurende meerdere dagen wordt georganiseerd: de “Limmud” (van het werkwoord “lilmod”, “leren” in het Hebreeuws), die zich in verschillende landen in Europa heeft ontwikkeld, is een echte instituut geworden binnen de gemeenschap.

Programme :

  • 03.02.21 om 18u: Openingsconcert door Elise Fanette
  • 04.02.21 om 18u: Rondetafelgesprek met Natacha Chetcuti-Osorovitz en Nelly Las – Tegenstrijdige visies op hedendaagse feministische kwesties
  • 11.02.21 om 18u: Rondetafelgesprek met Olivia Venet, Viviane Teitelbaum en Ariane Estenne – Convergentie van de feministische bewegingen in België
  • 23.02.21 om 18u: Ontmoeting met Pauline Bebe en Nehama Tawil-Uzan – Misogyn Jodendom! Mythe of werkelijkheid?
  • 26.02.21 om 18u : Literaire tafel met Nathalie Skowronek
  • 28.02.21 om 18u: Slotconcert van Joëlle Strauss – NY, Second Avenue, en haar legendarische vrouwelijke sterren

Elise Fanette’s YouTube Live concert op 3 februari 2021 om 18.00 uur

https://youtu.be/31RVjEyHlY8

Geïnspireerd op de traditionele “Limmud”, is How Do You Jew een forum over het Joodse leven in al zijn facetten, dat dit jaar gedurende de hele maand februari virtueel zal plaatsvinden in het Joods Museum van België. Deze editie eert de vrouwen met de keuze van een geëngageerd (maar niet exclusief) thema: in het teken van de slogan ” Geen vrouwen geen cultuur “. Overtuigd feministisch, nodigt How Do You Jew dit jaar uit om meer in het bijzonder na te denken over het belang van de vrouw binnen het jodendom en de cultuur.

Elise Fanette is een zangeres die oorspronkelijk uit Toulouse komt en nu in Brussel woont.
Zij biedt u traditionele Occitaanse liederen, maar ook bewerkingen en vertalingen van liederen uit alle windstreken in het Frans.
Met haar prachtige stem, uniek en ontroerend, voert ze je mee in haar zachte, verstilde, poëtische en gevoelige universum, vol verhalen en magie.
Maar dat weerhoudt haar er niet van om heel grappig te zijn en je een echt moment van ontspanning te laten beleven.
Haar liedjes, die ze vertolkt met haar gitaar in de hand, hebben allemaal hetzelfde verband: ze spreken over verbondenheid met haar wortels, vriendschap, geboortes, familieverhalen, verlating, hereniging… en liefde natuurlijk! Het is een reis door de grote emoties van het leven, maar ook de meest discrete.
Van Bossa Nova tot Occitaanse muziek, via grote liederen in het Hebreeuws en Jiddisch, maar ook volksliedklassiekers, en vele andere verrassingen, met Elise Fanette ga je mee op reis!
Een mooie ontdekking.

Concert georganiseerd in samenwerking met het La Maison de la Culture Juive. Voor meer muziek, schrijf je in op hun nieuwsbrief!

Zoom ontmoeting met Jacques Attali op 24 januari 2021 om 18.00 uur.

https://youtube.com/watch?v=z1FVI-BIPts

Op 24 januari 2021 heeft het Joods Museum van België het groot genoegen u uit te nodigen voor een ontmoeting met Jacques Attali over zijn boek L’année des dupes – Alger, 1943. Deze polytechnicus, “énarque”, politiek adviseur, oprichter van vier internationale instellingen, redacteur en zelfs dirigent is bovendien een auteur van onmiskenbaar talent.

“Hier is het verhaal van een ongelooflijke episode, te vaak gecensureerd, in de geschiedenis van Frankrijk, de geschiedenis van Algerije en de Tweede Wereldoorlog”. Toen Jacques Attali op 1 november 1943 in Algiers werd geboren, was de situatie van de Joden in Algerije labiel. De pétainistische wetten waren discriminerend en vergelijkbaar met de wetten die in de rest van Frankrijk op hetzelfde moment werden toegepast. Algerije was toen echter vrij van enige Duitse aanwezigheid. Het lijden van deze Joden, slachtoffers van politieke conflicten die niets met hen te maken hadden, zet hele families ertoe aan om na de revolutie naar Frankrijk te emigreren. Deze geschiedenissen helpen ons de actualiteit te begrijpen en de begrippen identiteit, natie en burgerschap in vraag te stellen.

De discussie zal worden gemodereerd door Simone Süsskind, voormalig voorzitter van het Centre Communautaire Laïc Juif, oprichter van Actions in the Mediterranean, voormalig Brussels volksvertegenwoordiger en federaal senator.

6 institutions culturelles des Marolles s’unissent pour vous offrir un Pass gratuit !

Le Musée Juif de Belgique s’associe avec 5 autres institutions culturelles des Marolles s’unissent pour vous offrir un Pass gratuit !

Vous habitez, travaillez, étudiez ou avez des enfants scolarisé·es sur le territoire des Marolles? Le Pass Cultuur est fait pour vous! Ce Pass gratuit vous donne droit à des réductions dans six lieux culturels de votre quartier.

Le Musée Juif de Belgique vous propose un tarif de 7€ au lieu de 10€ avec le Pass Cultuur Marolles.

Comment obtenir le Pass?

Complétez le formulaire ici et recevez votre Pass Cultuur directement par email, ou venez le chercher au centre culturel Bruegel.

Qui sont les autres partenaires ?

  • Le Art et marges musée
  • Les Brigittines
  • Le centre culturel Bruegel
  • L’Espace Magh
  • Le Théâtre Les Tanneurs

Plus d’information sur le Pass ici.

Het Joods Museum van België ligt in hartje Brussel (bij het station Brussel Centraal). Tijdens een familiespeurtocht met geheime brieven, #challenges en praktische opdrachten ontdek je wat er in een ver verleden voor zorgde dat Joden nu nog steeds carnaval vieren.
Volg de tracks, kraak de codes, sluip door al onze kamers en ontdek welk geheim personage je heel die tijd al zelf was.
Op het einde vier je zelf carnaval, je kan roepen en gillen in het museum en poseren in onze selfiehoek.
Niet vergeten: breng één of beide ouders mee en vergeet je GSM niet ! Samen vormen ze een belangrijk onderdeel in jouw spel.

©Joods museum van België

“Wij zijn fan van Krokuskriebels! Tijdens de Krokuskriebelsweek heten we families welkom in ons museum en rollen voor hen de rode loper uit. We hebben dan ook een superkriebelend aanbod in petto! Ontdek het volledige programma.”

Het Joods Museum van België is op zoek naar …

een Nederlandstalige animator/trice  voor haar educatieve dienst met interesse voor de Joodse cultuur en religie. De activiteit omvat animatie van workshops en rondleidingen door de tentoonstellingen van het museum. De workshops grijpen plaats tijdens weekdagen en uitsluitend op vraag van scholen/organisaties/instellingen, dus niet op vaste momenten.

Aanwerving: vanaf nu na gesprek en vorming. 

Onze verwachtingen:
Nederlands is je moedertaal.
Je hebt een goede basiskennis van het Jodendom.
Je bent flexibel en hebt een open en vriendelijke uitstraling.
Je bent communicatief en je hebt interactieve vaardigheden.
Betaling via SMART of via factuur indien je zelfstandige bent of via een vrijwilligerscontract.
Aarzel niet meer info te vragen!  Frie Van Camp  via frievancamp@mjb-jmb.org

Zoom ontmoeting met Philippe Sands op 10 december 2020 om 19u

Het Joods Museum van België heeft het groot genoegen u uit te nodigen voor een ontmoeting met Philippe Sands, mensenrechtenadvocaat en professor in de rechten aan het University College London, om op 10 december om 19uur de Werelddag van de Mensenrechten te vieren.

Philippe Sands is de auteur van East West Street: On the Origins of Genocide and Crimes against Humanity (2016) (in het Nederlands vertaald als Galicische wetten bij Spectrum en in het Frans Retour à Lemberg bij Albin Michel), een fascinerend onderzoek naar de twee joodse juristen, Hersch Lauterpacht en Raphael Lemkin, die een beslissende rol hebben gespeeld in de processen van Neurenberg en aan wie we de begrippen “misdaad tegen de menselijkheid” en “genocide” te danken hebben.

Na dit enorme succes publiceert Philippe Sands in 2020 La filière (Albin Michel) waarin hij zijn onderzoek naar de genocide op de Joden in Galicië voortzet. In dit laatste werk dringt Sands binnen in de intimiteit van een nazi-familie, die van Otto von Wächter, SS-gouverneur van Galicië in 1942, en probeert hij op te helderen hoe deze hoogwaardigheidsbekleder tot aan zijn dood in 1949 bescherming heeft kunnen genieten en zijn toevlucht heeft kunnen nemen in Rome om zo te ontsnappen aan het Proces van Neurenberg.

Moderator: Barbara Cuglietta, directeur van het Joods Museum van België

https://youtube.com/watch?v=KJ6hH5KPs4w

© Writer Pictures : Leemage : Editions Albin Michel