Jewish Museum
of Belgium

In de aanloop naar de grote overzichtstentoonstelling van de Franse fotograaf Mathieu Pernot, opent het Joods Museum van België op 30 april een groepstentoonstelling met werk van Armando Andrade Tudela, Marianne Berenhaut, Heidi Bucher, Miriam Cahn, Latifa Echakhch, Sigalit Landau, Alina Szapocznikow, Naama Tsabar en Lawrence Weiner.

Een voorstel van Eloi Boucher in samenwerking met het Joods Museum van België

Ellis Island is “die smalle zandbank aan de monding van de Hudson”, een eilandje tegenover Manhattan. Het was de belangrijkste toegang voor tal van gemeenschappen die tussen 1892 en 1924 op Amerikaanse bodem aankwamen. Bijna zestien miljoen emigranten – hoofdzakelijk uit Europa maar ook uit Arabische landen – kwamen er in transit voorbij en moesten een hele reeks medische en psychologische onderzoeken ondergaan, en ook van identiteit veranderen. De Joods-Poolse schrijver Georges Perec biedt ons een nauwkeurige beschrijving van deze “non-plek” in een tekst die hij schreef in 1979. Een utopische plaats waar mensen zichzelf vergeten, waar het lichaam en de identiteit veranderen, een plaats waar ook ruimte wordt gelaten voor dromen en hoop op een betere wereld.

In navolging van het verhaal van Perec richt de tentoonstelling in het Joods Museum van België onze aandacht op de manier waarop hedendaagse kunstenaars omgaan met het thema van ballingschap en hoe zij staan tegenover de wereld als een plek waar mensen zich verspreiden, opgesloten zijn of ronddwalen. Ellis Island bestudeert de ontworteling en emigratie als een geestelijke of lichamelijke toestand, maar ook als een scheppende “katalysator” waarbij artistieke processen van assembleren en fragmenteren worden toegepast.

• 

•